Dag 23 (Iets van mezelf 5)

Gisteren inderdaad een schitterende fietsdag gehad met als toetje de beklimming van de Col de la Bonette. Voor de liefhebber een must, 2.715 meter hoog, met de mogelijkheid om even naar de top door te fietsen op 2.802 meter. Dat laatste heb ik niet gedaan omdat je voor de 100 Cols niet perse naar de top hoeft, omdat ik deze beklimming nog wel eens wil doen zonder bagage en dan wel naar het hoogste punt wil en, veel belangrijker nog voor mij, het was al laat en ik wilde naar het hotel.
Mijn plannen om vandaag de Col de Vars, d'Izoard en de Galibier te fietsen zijn letterlijk in het water gevallen. De eerste twee is goed gelukt. Op deze beklimmingen kwam ik in een regionale cyclo terecht. Op de Vars was dat wel te merken want ze reden me met een redelijk snelheidsverschil voorbij. Op de Izoard ging dat al een stuk minder. Ik denk dat ik daar in de grote groep mindere fietsers ben terecht gekomen want ik bleef voornamelijk, een uitzondering natuurlijk daargelaten, bij dezelfde mannen en vrouwen in de buurt fietsen. Van vele kreeg ik aanmoedigingen en bewondering toegesproken maar ik vermoed dat er ook een aantal hopeloos even zijn gestopt om van die " dwaas" met zijn bakfiets met begage verlost te zijn. Op weg naar de Galibier ging het mis met het weer. Hoewel ik niet echt ruim meer in de tijd zat had het er volgens mij nog ingezeten om rond 20.30 uur het hotel in Valloire te gaan halen. Ja een "vakantiefietser" maakt voornamelijk lange dagen. Maar op weg naar de Lautaret begon het eerst zachtjes te regenen. Nadat ik me had ingepakt was dat kennelijk een signaal om mijn weerstand te testen. De sluizen gingen boven vol open. Nu was dit niet het grootste probleem maar wel dat de lucht zowel boven de Lautaret als de Galibier erg donker was ik ik vreesde daar in een onweer terecht te komen. Ik ben wel gek maar ook weer niet zo gek dat ik een goeie fietsdag door mogelijke ellende laat verpesten.Als ik tijdens het schrijven naar buiten kijk wie ik dat ik een heel goeie keuze heb gemaakt.
Daarom vandaag maar 111 km gefietst. Das jammer want nu staan voor morgen de Galibier 2646 m, de la Madeleine 1.745 m en de Iseran 2.770 op het programma. Misschien een beetje veel maar wat ik vandaag heb laten liggen moet ik ergens toch weer terugpakken. Tijdens die hoosbui maar direct een hotelletje opgezocht naast de weg. Gelukkig hadden ze nog plaats voor een verregende fietser. En zo zie je dat ieder nadeel ook zijn voordeel heeft. De eigenaar heeft er namelijk geen problemen mee als ik even de site lees en aanvul. (Als hij tenminste begrijpt wat ik aan het doen ben). Helaas kan ik geen foto toevoegen want zo modern is deze co^puter nu ook weer niet.
Fietsen in dit land in de bergen is geweldig maar ik ben vandaag toch regelmatig zeer jaloers geweest op die fietsers die e.e.a. zonder bagage doen. Troost je ook zij hebben het zeer moeilijk.
De laatste fietsweek van mijn avontuur gaat morgen beginnen. Zondag a.s. wil ik de laatste kilometers hebben afgelegd.
Het streelt me dat er zoveel belangstelling van jullie is voor hetgeen ik nu onderneem. Ik zou honderduit kunnen schrijven maar de sterke verhalen bewaar ik voor een later moment.
Fietsgroeten van een fietsdwaas uit Frankrijk.